Van Lima naar Cusco

Zeeleeuwen en strand, zonsondergang in de woestijn, de Nazca lijnen, het Andes gebergte, een trekking door een ravijn, condors, lama's en het hoogst bevaarbare meer ter wereld. Dat is zo ongeveer de samenvatting van de afgelopen anderhalve week 😋

Na een paar dagen in Lima vertrok ik met de bus richting Cusco te reizen en heb onderweg de hoogtepunten van Zuid Peru meegepakt. Het begon met de bus van Lima naar Paracas, een kust stadje 3 uur ten zuiden van Lima. Het is vooral bekend vanwege de Ballestas eilanden (ook wel poor mans Galapagos genoemd) waar je onder andere zeeleeuwen kan zien. Nadat de bus aankwam in Paracas heb ik vooral genoten van de zon en het strand en van de zonsondergang aan zee genoten. De volgende ochtend vertrok mijn boot tour richting de eilanden. Zeeleeuwen hebben we gezien maar ook een pinguïn, heel wat vogels en zelfs een enorme groep dolfijnen op de terugweg. Een goed begin van de reis door Peru en een heerlijke ochtend op het water. 

Iets waar ik heel snel achter kwam is dat alle bussen en excursies hier belachelijk vroeg vertrekken. 5 uur, half 6, half 3 etc. Ik heb volgens mij maar 1x een tijd later dan 7 uur 's ochtends gehad. Het gevolg is dat mijn slaapritme zich heeft aangepast en half 7 nu voelt als bizar lang uitslapen 😂. Gelukkig geld dat voor iedereen die hier rondreist en het voordeel is dat tot nu toe in de hostels iedereen in mijn kamer uiterlijk om 9 uur slaapt. Na een dagje Paracas vertrok de bus zoals gewoonlijk erg vroeg, richting de volgende stop.

Huacachina, wat een plek. Ik ben er maar 1 nacht gebleven naar tot nu toe staat het bovenaan de meest bijzondere plek waar ik ben geweest. De oase zelf was prachtig, het voelde letterlijk alsof ik een sprookje binnenliep. Toen ik als kind verhalen las over avonturen woestijn was dit wat ik me voorstelde. Ik kon bijna niet geloven wat ik zag, en het werd alleen maar beter. Smiddags begon wat een van de leukste dingen was die ik in een lange tijd gedaan heb. Het begon met een buggy tour door de woestijn wat veel spectaculairder was dan ik vooraf dacht. De zandbergen waren enorm en de buggy chauffeur had duidelijk veel ervaring met er in volle vaart vanaf rijden, het was veel beter dan een achtbaan. En dan nog het uitzicht, volle zon en overal om je heen alleen maar zand met het Andes gebergte op de achtergrond. Toen we daarna nog gingen sandboarden en afsloten met een zonsondergang in de woestijn had ik een fantastische dag achter de rug. Dit was echt heel erg cool. Kijk vooral ook even bij de filmpjes voor een demonstratie van sandboarden voor beginners 😋

De dag erna kon ik de oase nog even in de vroege ochtend bewonderen voordat de bus naar Arequipa vertrok. Het was een lange dag met een korte rondleiding en proeverij op een Pisco brouwerij, een stop bij de uitkijktoren om de Nazca lijnen te bekijken en daarna een hele nacht in de bus voordat ik om 5 uur 's ochtends aankwam bij mijn hostel.

De vrouw aan de receptie was heel lief, ik kon meteen inchecken en in een kamer op een bank nog wat uurtjes slapen. Ze kwam zelfs een dekentje over me heen leggen 😊. De kwaliteit van de hostels valt me sowieso ontzettend mee. De gebouwen zijn over het algemeen mooi en leuk ingericht, de douches werken en hebben warm water, de kamer zijn groot, bedden fijn en het personeel is behulpzaam. Ik had het veel meer basic verwacht maar het is een stuk beter dan de hostels in Europa. 

In Arequipa bleef ik een aantal dagen met als hoogtepunt een trekking door de Colca Canyon. Wat ben ik blij dat ik die trekking meteen de 3e dag heb gedaan en daarna nog 3 dagen had om uit te rusten 😅. Ik werd om 3 uur snachts opgehaald bij mijn hostel en na een aantal uren bus en wat ontbijt kwamen we eerst bij het uitkijkpunt van de Condors. Het was fantastisch getimed want 5 minuten nadat we aankwamen begonnen de condors te vliegen en ik heb ze van ontzettend dichtbij kunnen zien. Daarna reden we nog een stukje verder tot het begin van de Canyon waar de trekking begon. Dit was het moment dat ik leerde dat hoogteziekte echt een ding is 😅. De canyon was op ongeveer 3600 meter hoogte en we begonnen met een afdaling van 1100 meter naar de bodem van de Canyon. Los daarvan scheen de zon volop en was het tussen de 36 en 38 graden. Na ongeveer 2 uur voelde ik me diep ellendig en heel misselijk, waarschijnlijk een combinatie van de hoogte, de hitte en te weinig ontbijt. Gelukkig waren er lieve mensen in mijn groep die me pillen tegen de hoogte ziekte gaven en m&m's en omgeveer een uurtje later voelde ik me alweer een stuk beter. Na de lunch in schaduw was het gelukkig allemaal weer helemaal oke en de rest van de trekking was ontzettend leuk. Ik ben blij dat ik dit als test voor de trekking naar de Machu Picchu heb gedaan, nu weet ik dat chocolade belangrijk is 😋. 

We hebben de eerste dag 6 uur gewandeld tot we bij de lodge onder in de vallei kwamen waar we overnachten. De 2e dag vertrokken we om 04.15 smorgens zodat we voor zonsopkomst 3 en een half uur bergop konden lopen (dezelde 1100 meter die we de dag ervoor omlaag liepen). Het uitzicht was geweldig. Lamgzaam werd het steeds meer licht en de opkomende zon kleurde de bergen alle mogelijke kleuren. Na de hike was er nog een stop bij de warmwater bronnen in de buurt. Er is weinig beter dan een natuurlijk warm water bad na 2 dagen wandelen. 

De busrit die volgde terug naar Arequipa was de eerste kennismaking met de hoogvlaktes van de Andes. Van Arequipa naar Puno en later naar Cusco kwam het ene na het andere mooie landschap voorbij. Besneeuwde toppen van vulkanen, ravijnen en valleien. Kleine dorpjes en enorme lege vlaktes met kuddes lama's alpaca's en vicuñas. Bergen in alle mogelijke kleuren geel en groen. Wat landschappen betreft is dit anders dan wat ik ooit eerder ergens gezien heb en helemaal niet erg om uren doorheen te rijden.

Na een aantal dagen Arequipa ging ik met de bus verder naar Puno waar het Titicacameer ligt, het hoogt bevaarbare meer ter wereld. "Meer" dekt de lading niet helemaal want het is echt gigantisch, het duurt ongeveer 20 uur om van de ene naar de andere kant te varen. In Puno heb ik een dagtocht over het meer gemaakt waarbij we de drijvende door mensen gemaakte eilanden bezochten en nog 2 natuurlijke eilanden een stuk verder het meer op. Een heerlijke dag en gelukkig een waarbij er niet veel gewandeld werd. Op 3800 meter hoogte is 5 minuten wandelen genoeg om volledig buiten adem te zijn 😅. 

Terwijl ik dit aan het schrijven ben zit ik in de bus naar Cusco, de laatste uren van met de bus rondreizen door Peru. Ik heb in de afgelopen anderhalve week de meeste uiteenlopende landschappen en temperaturen meegemaakt en zoveel gedaan dat het voelt alsof ik al ruim een maand in Peru ben. Het was een anderhalve week met eigenlijk alleen maar hoogtepunten en hoe ontzettend cool dat ook was ben ik ook blij dat ik nu 3 weken in Cusco op 1 plek blijf. Ik heb niet alle foto's in het verhaal gezet om het een beetje leesbaar te houden en er zijn ook nog wa filmpjes, voor wie het leuk vind om te kijken.

Liefs en tot de volgende ☺️😊