Door het Panama kanaal

Ik vond deze ervaring zo ontzettend cool dat ik gewoon een volledig verhaal ga besteden aan de toch door het Panama kanaal 😁.

Het was ontzettend toevallig. In het zwembad in shelterbay raak ik aan de praat met Diana, een Nederlands vrouw, die me vertelt dat zij en haar man met twee vrienden deze week door het Panama kanaal gaan. In een opwelling vraag ik of ze misschien nog een line handler nodig hebben. Diana en haar man zijn allang blij dat ze niemand hoeven inhuren en dat ik ervaring heb op boten en voor ik het weet is het geregeld en mag ik mee. Twee dagen later stap ik om half 4 snachts op de meest luxe boot die ik ooit gezien heb en ben ik op weg naar het kanaal. 

Een tocht door het Panama kanaal met een zeilboot vereist flink wat planning en geregel en er zijn allerlei eisen waar aan moet worden voldaan. Een van die eisen is dat er naast de kapitein minstens 4 andere volwassenen aan boord zijn om indien nodig de touwen in de sluizen te regelen. De meeste boten hebben geen 5 mensen aan boord vinden en dus vaart bijna iedereen met ingehuurde line handlers of vrijwilligers. Voor mij was dit een bucketlist droom die uitkomt. De geschiedenis van het kanaal is ontzettend interessant en het uiteindelijke resultaat diep indrukwekkende. Tussen de gigantische zeeschepen door de sluizen en over een meer in de jungle varen van de Caribische naar de Pacifische zee. fantastisch! 😁

We hadden dinsdag ochtend om kwart over 3 afgesproken en om half 4 in de ochtend word losgegooid van de steiger. We gaan voor anker net buiten het kanaal waar we een adviseur aan boord krijgen die ons de hele tocht begeleid. Het is nog even spannend want hij zou er om 4 uur zijn maar in de donkere baai waar we liggen is niemand te bekennen. Gelukkig komt om half 5 het bootje wat hem afzet en kunnen we vertrekken. Terwijl de zon rustig opkomt varen we de eerste sluis in en gaan langszij een commercieel passagiersschip. Hierdoor hoeven wij niet ingewikkeld te doen met lijnen naar de kant en kunnen lekker ontspannen ontbijten. Voor ons ligt een enorm zeeschip en met 50cm aan beiden kanten tussen wal en schip is het spannend om te kijken hoe ze ervoor zorgen dat de kant niet geraakt word.

Drie sluizen verder en 24 meter hoger varen we het Gatun meer op en kunnen genieten van de prachtige natuur. De boegschroef blijkt opeens niet meer te bewegen maar na snelle reparatie van de kapitein varen we zonder vertraging verder. Om ons heen is een paar uur lang alleen de jungle te zien terwijl we op weg zijn naar de volgende sluis. De omgeving was echt prachtig, zo groen en vol vogels en totale rust. Behalve dan af en toe als er een gigantische zeeschip langskwam 😉😋.

Het plan was om in 1 dag door het kanaal te gaan en laat in de middag in Panama stad aan te komen. Anderhalf uur varen voor de laatste sluizen vertelt de adviseur aan boord echter dat de plannen veranderd zijn en we die dag niet meer mee kunnen in de sluis. We moeten 8 mijl voor de sluis aanleggen aan een boei en een dag wachten. Ik had al gehoord dat plannen wel vaker omgegooid worden voor de "kleine" zeiljachten omdat de prioriteit nou eenmaal bij de zeeschepen ligt. Gelukkig had ik mijn tandenborstel bij me en ik vond het ook eigenlijk alleen maar heel erg leuk dat we mochten overnachten in het kanaal. We hebben een ontzettend leuke avond gehad. Yoga met zonsondergang op het voordek, heerlijk uitgebreid gegeten en muziek geluisterd en gedanst in de kuip. Het was ontzettend gezellig en wie kan er nou zeggen dat ze yoga hebben gedaan en hebben gedanst in het panama kanaal 😋.

Na alweer een korte nacht konden we rustig uitgebreid ontbijten. De kapitein bleek in zijn jeugd 2x kampioen pannenkoeken bakken te zijn geweest en daar smaakte mijn ontbijt pannenkoek ook wel naar 😉. Om 11uur kwam onze nieuwe advisor aan boord en vertrokken voor de laatste etappe. Weer 3 sluizen maar deze keer omlaag en samen met 2 catamarans. Weet hoefde ik als line handler zo goed als niks te doen. Wij gingen in het midden en met aan iedere kant een catamaran aan ons vast regelde hun bemanning de lijnen naar de kant. Heel soepel en lekker relaxt lieten we ons de sluizen door manoeuvreren en 4 uur later waren we erdoorheen en voeren de Pacifische Oceaan op. Een uurtje later waren we al bij de jachthaven in Panama stad en na een late lunch werd het tijd om afscheid te gaan nemen. Ik ging met de bus weer terug naar shelter bay in Colon en de boot vertrekt een dag later richting Costa Rica.

Wat een ervaring was dit, bizar gewoon. Ik kan nog steeds niet geloven hoeveel geluk ik heb gehad. Niet alleen mocht ik zomaar mee het panama kanaal door, ik mocht mee met een prachtig luxe zeiljacht met ontzettend leuke en lieve mensen. Het klikte zo goed met iedereen en ik heb zoveel goede en leuke gesprekken gehad. Het is zo bijzonder als je zo hartelijk word meegenomen en even mag meekijken in ander mensen hub leven. Maar ook het mogen meevaren op zo een groot en luxe boot was een geweldige ervaring. Ik was diep onder de indruk, volledig gemaakt van carbon was de gemiddelde snelheid rond de 15 knopen met een topsnelheid 25 knopen! We voeren zonder moeite 8 knopen op de moter. Ter vergelijking: met onze boot gaan we in optimale omstandigheden met 7 knopen echt snel.

Bovenop alles hebben ze me zelfs betaald als line handler voor mijn tijd plus de reiskosten terug naar Colon terwijl ik niet eens wat heb hoeven doen. En dat allemaal volledig ongepland omdat ik toevallig met iemand aan het kletsen was in het zwembad. Het had op geen enkele manier beter gekund. Ik ben hier zo dankbaar voor, dit is echt een ervaring voor mijn leven ❤️😊. 

Nadat ik terugkwam in shelterbay bleek de catamaran in de tussentijd ook gemaakt en vanmiddag vertrekken we als het goed is (eindelijk) naar Providencia. Het plan is nu om daarna door te varen naar de kaaiman eilanden maar dat hangt af van de wind. Ik ben benieuwd waar we uitkomen 😉😁

Liefs,

Sulina