Een maand in Panama

Ik had van tevoren nooit kunnen bedenken dat ik ruim 2 maanden in Panama zou blijven, laat staan dat het me zo goed zou bevallen. Ik wilde het eigenlijk overslaan of hoogstens een paar dagen blijven op weg naar Costa Rica. Dat is een van de leuke dingen van reizen, een en al verassingen 😄. Van de eerder genoemde ladder fabriek tot aan dagtripjes met rijke Amerikanen. Een dorpje in een vulkaankrater, kampeertripjes en naar de bioscoop. Panama was totaal anders dan alle eerdere plekken. En, het allerbelangrijkste, de laatste dag heb ik toch nog een luiaard gezien (en een neusbeer en een wasbeer) 😁

Wat de afgelopen maand zo anders maakte is dat ik hem grotendeels heb doorgebracht in Panama stad. Roxana, die ik op een boot had leren kennen, werkt voor de komende tijd in een hotel in de stad. Het klikte zo goed en we hadden het zo naar onze zin dat ik veel langer ben blijven hangen dan ik bedacht had. Ik heb 2 keer een tripje gemaakt en de rest van de tijd doorgebracht in de stad. Dat er een bakkerij was, een enorme groenten markt en ik een hostel had gevonden met een warme douche met waterdruk hielp ook enorm 😋. 

Panama staf is een bijzondere plek, een beetje tussen vanalles in. Iemand noemde Panama stad het Singapore van Latijns Amerika en dat is een goede beschrijving. Het is modern, goed geregeld en niet te groot. Er zijn winkelcentra, bioscopen, een goede metro en een klein oud centrum. Met Roxana heb ik uitgebreid de winkelcentra verkend, gepicknickt in het park, veek gewandeld om al het eten te proberen en we zijn naar de bioscoop geweest (mijn eerste film volledig in het spaans). Het was heel fijn om ergens wat langer te blijven en iemand te kennen om mee af te spreken. Soms de hele middag en soms alleen even voor een kopje koffie. Toen ik voor een week naar Boquete ging om te wandelen heeft Roxana zelfs 2 dagen vrij gepakt zodat we samen nachtje konden gaan kamperen. 

Panama zit vol met rijke Amerikanen en Canadezen en in Boquete heb ik het expat leven van dichtbij kunnen meemaken. Als je niet weet dat je in Panama bent lijkt het alsof je getransporteerd bent naar een cliche Amerikaans stadje uit een serie of film. De architectuur en de hele sfeer van het dorpje deed me absoluut niet aan Panama denken. Halverwege de week raakte ik aan de praat met Rosio, een Amerikaanse vrouw. Toen ze hoorde dat ik in een hostel buiten het dorp sliep begon ze direct met iemand te bellen die wel een kamer voor me had in het centrum. Ik werd geïntroduceerd en verhuisde 2 dagen later naar een het centrum van Boquete in het huis van Howar die een spaans school heeft. Rosio had ook besloten dat ik meeging met haar wandelclub waar ze me aan iedereen voorstelde en waarvan Rhonda me de dag erna weer uitnodigde mee te gaan met haar wandelclub (maar dat mocht de andere wandelgroep niet horen want die lagen elkaar niet).  Het was een beetje alsof ik in een serie of film terecht was gekomen 😂. Dat mensen in films een beetje cliche zijn kijk ik niet meer van op maar dat mensen in het echt zo zijn, zo bezig met iets van elkaar te vinden, dat was ook wel een beetje grappig om te zien. 

Ik ben mee gaan zwemmen in een hele mooie waterval en heb me enorm vermaakt met mensen kijken. Een groep rijke voornamelijk 50+ers met zoveel onderlinge dynamiek en drama en oppervlakkige vriendelijkheid dat het een hele goeie serie zou kunnen zijn over een Amerikaanse community in de bergen van Panama. Verder heb ik het ook heel erg naar mijn zin gehad en iedereen was heel vriendelijk tegen me maar bijzonder was het wel.

Verder was Boquete heerlijk om te wandelen. Ik ben samen met Roxana naar een waterval gegaan, ik ben een berg op geklommen en na al het wandelen was er heerlijk eten en lekkere koffie in de vele kleine leuke restaurantjes en café's die Boquete rijk is. Ik heb een Belgische barista ontmoet die net haar eigen cafe had geopend en op het einde van de week werd ik al herkend door het personeel van mijn ontbijt plek 😉. Met ook nog de lekkerste chocolade melk in een hele lange tijd was Boquete een geslaagd avontuur!

Behalve in Boquete ben ik ook 5 dagen in Valle de Anton geweest. Een klein dorpje in een uitgedoofde vulkaankrater met prachtige uitzichten. Ik heb in mijn hangmat op de camping gekampeerd en een paar dagen lekker veel gewandeld. Er was een park met vierkante bomen en een leuke kleine vlindertuin en met nog wat lezen in mijn hangmat en middagdutjes vlogen de dagen voorbij. 

In Panama stad zelf ben ik natuurlijk ook mog naar het Panama kanaal geweest en het was natuurlijk carnaval dus ook daar ben ik even gaan kijken. Het was mooi met alle prachtige glitter pakjes en wagens maar het kon toch niet helemaal op tegen carnaval in Limburg 😉

Na een maand Panama ben ik 26 februari aan boord gegaan bij een Nederlands gezin. Toen ik ze in San Blas sprak was het plan naar Belize te zeilen maar vanwege de afstand en verdere reisplannen word het nu waarschijnlijk Jamaica. Ik heb er nog nooit over nagedacht naar Jamaica te gaan maar het zou heel goed kunnen dat ik daar wel uitkom. Hoewel ze daarna mogelijk naar Cuba doorvaren en dat klinkt ook wel leuk 😉. Jammer genoeg is er een probleem met de accu waardoor we nog niet weg kunnen en ik nog even geduld moet hebben. Gelukkig liggen we in een prachtige jachthaven met een zwembad en met een eigen kamer aan boord is dit denk ik een van de meest luxe plekken waar ik tot nu toe slaap. Omdat we toch nog zeker een paar dagen hier liggen kan ik als het goed is morgen mee met een andere nederlanders boot om mee te helpen als line handler door het Panama kanaal. Alleen daarom al vind ik het helemaal niet erg dat we een week langer in de haven liggen. Met twee jonge kinderen aan boord die altijd wel spelletjes willen spelen of knutselen vliegen de dagen ook zo voorbij. Dat is de luxe nu, ik heb al zoveel gezien en meegemaakt dat het voor mij niet meer uitmaakt. Ik heb gezien en gedaan wat ik wilde en vanaf nu is alles gewoon helemaal extra en dat is ook een fijn gevoel 😊. Hopelijk is als ik terug kom snel alles weer gemaakt en kunnen we op naar de volgende bestemming 😄