Colombia met pap ☀️

Wandelen, koffie drinken, kletsen en genieten van een prachtig land. Van 2500 meter hoogte in Bogota gingen we naar de woestijn, we bezochten de groene heuvels van de koffie regio en eindigde met een tropisch eiland aan de Caribische kust.  We hebben in 3 weken zo ongeveer alle mogelijke vervoersmiddelen gehad. Met kleine lokale busjes tot grote luxe nachtbussen, tucktucks, jeeps, een avontuurlijke rit in een Chiva, een speedboot en zelfs een stuk te paard. Drie weken aan hoogtepunten, avonturen, prachtige uitzichten en heel veel koffie. Colombia zelf was al een groot magische avontuur maar dat ik dit stuk samen met mijn vader kon beleven maakte het extra speciaal 😊

 (onze eerste selfie toen ik probeerde uit te leggen hoe dat werkt 😂)

We begonnen in Bogota waar we 2 nachten bleven nadat ik pap 's avonds had opgehaald van het vliegveld. Het was zo fijn elkaar weer te zien en te weten dat je 3 weken samen hebt 😊. We zijn in Bogota naar het uitzichtpunt over de stad (Monserate) geweest en hebben vooral rustig aangedaan vanwege de hoogte en veel bijgekletst in mijn favoriete cafe. 

Het avontuur begon echt op onze 3e dag toen we vertrokken naar de Tatacoa woestijn. Officieel is het geen woestijn omdat er teveel regen valt wat zorgt voor een ontzettend bijzonder landschap. Om er te komen was nogal een onderneming. Met de nachtbus van Bogota naar Neiva waar we veel te vroeg aankwamen en 2 uur moesten wachten tot het kleine busje naar Villavieja vertrok waar we in een tucktuck stapte om naar ons hostel te gaan midden in de woestijn. Ik kan gaan proberen te beschrijven hoe het eruitzag maar de foto's doen dat veel beter, het was prachtig. 

We zijn 1 nacht in de woestijn gebleven en pap heeft daar zijn eerste wandeling gemaakt. Ik weet niet of hij helemaal voorbereid was op hoeveel er gewandeld ging worden in die 3 weken maar hij hield zich verassend goed 😋. Volgens mij is die koppigheid en weigeren je te laten kennen toch erfelijk 😂. We hebben een prachtige wandeling door de woestijn gemaakt en voor de rest ook lekker ontspannen in ons hostel midden in de natuur. 

Vertrekken uit de woestijn was ongeveer even tijdrovend als er komen. Een tucktuck terug naar Villavieja, een jeep naar Neiva en een grote bus naar Armenia waar we overnachten om de dag erna verder te gaan met de bus naar Salento: onze eerste stop in de koffieregio 😁. We hadden een mooie grote kamer in een huis bij een vrouw van in de 80 (ik dacht 85 of 87). We waren de enige dus we hadden het hele huis voor onszelf.

Salento was leuk, het was heel toeristisch (beetje Valkenburg) maar met een reden. Het dorpje was mooi en de omgeving was fantastisch. We maakte een rit met een jeep (Willy) naar de vallei met de hoogste palmbomen ter wereld en hebben een stuk gewandeld naar de rivier. De palmbomen heb ik eigenlijk nauwelijks op gelet, het uitzicht was veel indrukwekkender! Zo veel kleuren groen en met wolken die af en toe over de bergen rolde was het een levend schilderij. Na de ochtend wandeling in de vallei zijn we in de middag naar een finca gewandeld (koffieboerderij). Hier kregen we een rondleiding en uitleg en konden we de koffie natuurlijk proberen 😄.

Vanuit Salento zijn we 1 dag naar Filandia geweest omdat we een bordje tegenkomen waarop stond dat je daarheen kon. Het bleek precies hetzelfde als Salento, niet heel bijzonder, de dag erna zijn we vanuit Filandia doorgereisd naar Jardin.

In de woestijn komen was een opgave maar dit was helemaal een wereldreis 😂. We moesten van Filandia met de bus naar Peira, dan met de bus naar Riosucio en vandaaruit naar Jardin. Ik kon er nergens achterkomen hoelaat de bus naar Jardin ging dus uiteindelijk hebben we maar op goed geluk de eerste bus richting Peira gepakt. Mij was vertelt dat de eerste 2 bussen ongeveer een uur duurde, tenminste dat ik begrepen. De eerste was anderhalf maar de bus van Peira naar Riosucio hebben we toch echt bijna 3 uur in gezeten 😋. Nu kwam het gelukkig toevallig zo uit dat we daardoor precies een uur voordat de bus naar Jardin vertrok aankwamen, genoeg tijd om te gaan lunchen in een lokaal restaurantje (bij iemand thuis in de keuken 😉). Na de lunch bleek dat de bus naar Jardin helemaal geen bus was maar een Chiva, wat het begin was van een hele bijzondere off road tocht. Over hele smalle stijle weggetjes, langs afgronden en met prachtig uitzicht was dit absoluut de meest leuke en bijzondere rit tot nu toe! We hadden geen idee hoelang we in de Chiva zouden zitten en waren 4 uur later allebei blij toen we eindelijk in Jardin aankwamen. In totaal hebben we er 11 uur over gedaan vanuit Filandia. 

Jarin was geweldig, mijn favoriete plek tot nu toe. De omgeving was prachtig en ook het dorpje was mooi. In de avond kon je op het plein goedkoop en goed eten kopen bij de kraampje en er was een gezellige sfeer. We hebben uiteindelijk een nacht bijgeboekt zodat we een dag extra konden blijven.

Een van de hoogtepunten voor ons allebei: het paardrijden 😁. Er waren een paar uitzicht punten en watervallen in de heuvels rondom het dorp en om dat allemaal te voet te doen zag zelfs ik niet zo zitten. Gelukkig kon het ook te paard en op onze eerste ochtend in Jardin zijn we met gids op pad gegaan. Het was echt geweldig, super relaxed en pap en ik vonden het allebei fantastisch. Onderweg een stop bij het uitzichtpunt voor een ijskoffie (pap is in Jardin een beetje verslaafd geraakt aan ijskoffie 😂) en uiteindelijk na ruim 2.5 uur op advies van onze gids afgezet bij een trucheria voor een lokale lunch. Daarna in het park nog naar vogels gaan kijken en al met al was het de perfecte dag 😊.

Onze tweede dag in Jardin zijn we gaan wandelen, bergop naar het uitzichtpunt en later terug omlaag met de kabelbaan. Een rustige middag om bij te komen en onze tassen weer in te pakken, eten op het plein en de ochtend erna vertrokken we na een laatste ijskoffie met de bus naar Medellin. 

Medellin zelf was niet zo heel bijzonder, los van dat er een Decathlon was waar we natuurlijk wel even naartoe zijn gegaan met de metro 😋. Wat wel de moeite waard was in Medellin zelf was de koffieproeverij. In de kelder van een heel fancy 5 sterrenhotel kregen we uitleg over alles wat te maken heeft met de smaak van koffie. Het groeien, oogsten, fermenteren, branden en zetten van de koffie werd volledig uitgelegd en we kregen uitleg over hoe je koffie proeft, de smaak beschrijft en hoe je goede en slechte kwaliteit koffie kan herkennen. Natuurlijk hebben we ook een heleboel geproefd en beoordeeld. Los van de ontzettend leuke ochtend heeft het er ook voor gezorgd dat we de rest van de reis opeens heel bewust waren wanneer de koffie niet goed was. Of dit positief is ben ik nog niet over uit 😅. 

Vanuit Medellin maakte we een dag uitstapje naar Gustape. Waar 2 uur heen en terug in de bus eerst nogal lang leek bleek het uitzicht meer dan de moeite waard. Dat we voor dat uitzicht een enorme berg op moesten klimmen kwamen we pas achter toen we aankwamen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik meer geïntimideerd was dan pap die vooral heel vastberaden was dat hij omhoog wilde. Maar dat uitzicht... 😁😍

Na Medellin waren er al 2 weken om en vertrokken met de nachtbus naar Cartagena. We hadden een dag om bij te komen en even te wennen aan de tropische temperaturen van het Caribisch gebied voordat onze boot vertrok naar een tropisch paradijs. Op 1 uurtje varen van Cartagena liggen de Rosario eilanden waar we 2 nachten zouden blijven. Het was na alle indrukken van de 2 weken ervoor wel lekker om 2 dagen niks te doen. Wat rondwandelen en vooral veel zwemmen, lezen, liggen en fruitsap drinken. We sliepen in een eco lodge met een klein strandje op 1 minuut lopen en ook bij de luxe hotels mocht je gaan liggen als je een drankje kocht. 

Toen we terugkwamen in Cartagena was het al onze laatste dag samen. Het was tijd om koffers in te pakken, nog een laatste drankje in dat leuke straatje, een koffie in dat café waar we nog heen wilde en dat lokale gerecht met vis wat we nog niet geprobeerd hadden. Uiteindelijk was het toch echt tijd om naar het vliegveld te gaan en afscheid te nemen na 3 fantastische weken samen. We hebben zoveel gezien en beleefd samen en dit was een ervaring die ik de rest van mijn leven niet vergeet. Jammer genoeg voor pap zit hij onderhand weer thuis in Nederland in de kou. Ik blijf denk ik nog even nu ik gewend ben aan de 32 graden hier 😋

Adios ☀️🌴😊