Manu National Park

Boot avonturen, enorme spinnen, giftige slangen, een sprinkhaan in mijn broek, vleermuis in mijn boomhut en zwemmen in de rivier. De jungle van Manu National Park was precies wat je verwacht wanneer je 4 dagen op avontuur gaat in de jungle 😁🌿☀️🐍

Na heel wat vergelijken en afwegen had ik eindelijk een tour operator gevonden die een jungle ervaring aanbood die me aansprak en ook daadwerkelijk datums beschikbaar had (het was een heel gedoe 😉). Maar al het onderzoek was de moeite waard en 11 september vertrok ik samen met een Duits koppel en onze gids voor 4 dagen richting Manu National Park. 

Manu is een van de 3 plekken in Peru waar je de jungle in kan en beslaat een enorm gebied waarvan het grootste deel niet toegankelijk is behalve voor onderzoek en de native stammen die er nog wonen. Het is Unesco werelderfgoed en heeft een enorme variatie in flora en fauna omdat dit de plek is waar de Andes en de jungle elkaar ontmoeten. Er word ook gezegd dat de legendarische Inca stad Paititi ergens in dit gebied te vinden is. De stad hebben we helaas niet gevonden (zou leuk zijn geweest 😋) maar we hebben wel een heleboel andere fantastische dingen gezien 😁.

Ik keek een beetje op tegen de 1e dag omdat de reis naar de lodge de hele dag zou duren. Het was een heel lang stuk in de bus, eerst door het Andes gebergte en daarna afdalend richting Manu door het cloud forest. Ik ben normaal geen grote fan van lange bustochten maar dit is de uitzondering, het uitzicht was spectaculair! De bergen met enorme valleien, wolken boven en onder ons en overal het groen van de jungle. 

Het ontbijt aan een picknick tafel langs de rand van de weg was zeker een van de meer bijzondere plekken waar ik mijn ei met brood en jam heb gegeten in Peru 😋. Ook de lunch in de kolibrie tuin met een schommel, tochtje op een vlot en aapjes en een papegaai beviel goed. Kijk vooral even bij de filmpjes hoe de papegaai zijn eigen koekje gaat halen 😂. 

Dit allemaal nog voordat we überhaupt in Manu aankwamen maakte dat de eerste dag voorbij vloog. Onderweg werd snel duidelijk dat we een hele goede gids hadden, we stopte om de haverklap omdat hij ergens een aap, vogel of insect gespot had of een plant die hij ons wilde laten zien. Vaak genoeg hadden we zelfs met verrekijker moeite het dier te vinden en moesten wachten tot hij zijn telescoop opgezet en afgesteld had. Het was absoluut de meest interactieve afwisselende busrit die ik tot nu toe gemaakt heb 😉. Halverwege de middag kwamen we aan bij het einde van de weg en gingen we verder met de boot over de rivier Madre de Dios. Na 2 uur overstapte op een kleinere boot speciaal voor laag water (peke peke) voor het laatste ondiepe stuk tot aan onze lodge. Ondanks de goede bootman en speciale moter waren er een aantal momenten waarbij het water zo laag stond dat we allemaal in het water mochten springen om de boot stroomopwaarts een stroomversnelling over te duwen 😁. Tegen de tijd dat we bij de lodge aankwamen was het avond en was iedereen uitgeput van de dag die om 3.30 begonnen was. We kregen een korte rondleiding over het terrein en de zoveelste fijne verrassing die dag, ik durfde bijna niet te geloven dat we hier gingen slapen.

Ik dacht in eerste instantie dat dit het superdeluxe premium deel was en was aan het wachten tot we doorliepen naar waar wij zouden slapen 😆. Ik had wel iets over treehouse lodge gelezen ergens maar ik had niet verwacht dat ik een volledige boomhut helemaal voor me alleen zou krijgen. De hut was open aan alle kanten met muskietennetten als raam waardoor het echt voelde alsof ik midden in de jungle sliep met alle geluiden van de krekels, vogels en apen. Na een aantal weken in de stad vaak in gedeelde kamer was dit zo een luxe, ik heb heerlijk geslapen 😊.

Dat we midden in de jungle zater was meteen de eerste nacht al duidelijk toen er een vleermuis in mijn kamer zat. Waarschijnlijk heeft mijn gewapper met een handdoek en uitleg over waar de deur zat niet echt geholpen maar uiteindelijk vond hij wel zijn weg naar buiten. Nadat ik de volgende ochtend wat raars op mijn been voelde en een sprinkhaan uit mijn broek viste heb ik heel snel geleerd alles te controleren voordat ik wat aantrek 😂. 

De dagen in de jungle vlogen voorbij. In de ochtend liepen we naar de kleiwand vlakbij de lodge om te macaws en papegaaien te bewonderen die hier hun klei ontbijt komen eten. Na het ontbijt wandelde we door de jungle op zoek naar apen, slangen en sporen van grotere dieren en wanneer het donker werd trokken we opnieuw de jungle in opzoek naar kikkers en insecten. We hebben ontzettend veel vlinders en vogels gezien, apen, een gordeldier, heel veel kikkers en veel te veel verschillende soorten enorme spinnen. Op de 2e dag toen we halverwege de wandeling even pauze hielden en onze gids tegen een boom aan leunde viel er zelfs een slang uit. Hij viel vlak naast onze gids en verdween gelukkig snel weer de jungle in, het bleek een van de meest gevaarlijke soorten te zijn die daar voorkomen 😅. Onze gids zat vol verhalen over familie leden en buren die door slangen gebeten waren, heel geruststellend tijdens het wandelen 😂. 

Naast al het wandelen hadden we ook vaak wat uurtjes vrije tijd waarbij we in de rivier konden zwemmen of gewoon heerlijk een boek lezen en genieten van het mooie weer en alle geluiden. De 2e dag werden we met de biot een stuk stroomopwaarts gebracht waarna we in grote zwembaden de rivier we af dobberde. Een hele leuke manier om de jungle te beleven, alleen maar groen oerwoud om me heen en het geluid van het water, vogels en soms een aap. Ik had het uren kunnen doen, rustig om me heen kijkend.

Jammer genoeg gingen we de 4e dag alweer terug richting Cusco, eerst weer een stuk met de boot en daarna de bus. Ik had er geen enkel probleem mee gehad om langer te blijven, het beviel me allemaal wel zo in de jungle 😋. Het was een eerste kennismaking met het Amazonegebied maar als het aan mij ligt zeker niet het laatste 😁. 

Adiós en tot de volgende keer, ik heb nog een paar dagen over in Peru voordat ik alweer vertrek naar de volgende bestemming.

Groetjes aan iedereen,

Sulina